Doel van dit project is jullie te laten zien hoe belangrijk onderwijs is voor iedereen. Maar met name willen we aandacht vragen voor de situaties in landen waar een groot deel van de kinderen geen onderwijs kan of mag volgen,de allerarmsten in de samenleving, de meisjes, de gehandicapten. En wat dat voor gevolgen voor hen zelf, hun toekomst en hun familie.

Als je wat geleerd hebt, kun je later meer bereiken in de maatschappij.















 Inleiding















 
Het jaar 2011 staat in het teken van "Zonder onderwijs geen toekomst".


 Dag van het respect
Op 11 november 2010 was het begin van het nieuwe project voor 2011 "Zonder onderwijs geen toekomst". In verband met zeer slechte weersomstandigheden werden er nu geen gedichten voorgedragen bij het beeld "De Duif" maar in De Badde. Er werden een aantal gedichten voorgedragen door leerlingen van basisschool  PCB "De Bentetop"en OBS " 't Koppel". Ook was er een indrukwekkend verhaal verteld door meester Grummel en een lid van het Kleve-project droeg ook een gedicht voor.


 IJsbrekerdag
Op  22 werd het project officieel geopend met de "IJsbrekerdag". Tijdens deze middag kunnen de leerlingen van groep acht van de beide basisscholen aan elkaar wennen en kennismaken met het thema. Dit gebeurt door verschillende spellen. Onderdeel van de middag was ook het spel "Petje op Petje af", bekend van het sportprogramma van Wilfred de Jong. De vele vragen hadden allen te maken met het onderwijs in de diverse landen over de gehele wereld. De kinderen waren echte kanjers, er bleven maar liefst acht winnaars over !

Daarna gingen we het ON(der) WIJS GOED spel, spelen. een spel waarin de  kinderen in estafettevorm kaartjes met daarop een begrip uit het onderwijs afkomstig uit een bepaald land in de juiste mand moesten gooien. Ook was er het vertrouwenspel, een spel waarbij een leerling een andere, geblinddoekte leerling over een parcours moet leiden. De spellen werden fanatiek gespeeld en het doel van deze middag- het ijs te breken tussen de leerlingen van de twee basisscholen- is ruimschoots gehaald. In het begin waren er nog grote ruimtes op de tribunes, er was een duidelijk scheiding tussen de twee scholen, aan het eind hingen ze tegen elkaar aan op de tribune. Op naar paasontbijt op 21 april.
 

 Paasontbijt
Op donderdag 21 April ochtend was door het Kleve Comite een Paasontbijt georganiseerd in De Badde voor de groepen 8 van PCB de Bentetop en OSB 't Koppel. Naast de groep 8 leerlingen schoven ook de leden van het Kleve Comite, de Taalklas, leraren van de scholen,  en vrijwilligers van het SKW aan tafel.

Nadat iedereen gezellig samen een paar broodjes met wat drinken en een eitje verwerkt hadden werd er voor de Taalklas en leerlingen een kleine pauze ingelast op het plein. In de tussentijd werden binnen de tafels even snel opgeruimd. Na de pauze werd de taalklas aan 11 tafels verdeeld.  

Aan elke tafel zaten  1 of 2 leerlingen van de taalklas. De leerlingen werden in groepjes van 4 en 5 verdeeld en bij elk groepje waren 1 of 2 begeleiders. Deze groepjes kregen bij elke tafel 10 minuten om te luisteren en vragen te stellen aan de leerlingen van de taalklas.

Zo konden de leerlingen meer te weten komen over hoe het leven en de leefomstandigheden van de leerlingen van de taalklas in de diverse landen was .  

De "Nieuw Weerdinger " kinderen waren allemaal heel enthousiast en de taalklas was dan ook zeer gedreven aan het vertelen hoe het in hun land was. Onderwerpen over school, het land, de  staatsvorm en ook over leuke jongens en meisjes werden dan ook uitvoerig besproken. De leerlingen van de taalklas hadden ook allemaal een mooie collage gemaakt om hun verhaal duidelijker te maken.

In de taalklas zitten leerlingen uit de landen Iran, Sri-Lanka, Macedonie, Armenie, Afghanistan, Duitsland, Kazachstan, Oekraine, Litouwen, Irak en Egypte. Er zijn duidelijk veel dingen gelijk maar ook heel verschillend tussen deze landen en Nederland.


 Gastspreker
In twee bijeenkomsten hebben de kinderen uit de groepen 8 van 't Koppel en de Bentetop gehoord over het onderwijs in verschillende  landen. Bij het Paasontbijt kwamen kinderen uit de internationale Taalklas vertellen over het land waar zij vandaan komen.  Op dinsdagmorgen 10 mei kwam meneer Rutger Hoogeveen hun vertellen over de school Kashi Mandir in India.

In India is het niet vanzelfsprekend dat kinderen naar school gaan. Kinderen uit de laagste kasten, uit de onderste lagen van de bevolking, moeten hun ouders helpen om in het levensonderhoud te voorzien. Geld om naar school te kunnen is er niet . Meneer Hoogeveen vertelde de kinderen dat hij bij een rondreis door India per toeval in contact kwam met meneer Prabhat.

Hij is de oprichter van een schooltje in het plattelandsdorpje Oud-Khajuraho. Prabhat moest zijn eigen schoolopleiding verdienen door te werken. Zijn vader overleed toen hij twee jaar was. Met veel moeite had hij dus kunnen studeren en gezien hoe belangrijk dat was.

Zijn ideaal was om dan ook arme kinderen de kans te geven naar school te kunnen. Hij richtte daarom de school Kashi Mandir op en ging er als vrijwilliger werken (om geld te verdienen gaf hij 's avonds prive-les aan rijkere kinderen).

In 2005, bij de eerste keer dat Rutger Hoogeveen en zijn vrouw het schooltje bezochten gingen er al 110 kinderen naar school; in de kleine ruimte kon 's morgens de ene helft les krijgen  en 's middags de andere helft. Van alle kinderen had Prabhat de ouders weten te overtuigen dat het belangrijk was dat ze naar school gingen. Om leermiddelen te kunnen kopen en om het gebouw op te kunnen knappen was geld nodig.

Na hun eerste bezoek besloten meneer Hoogeveen en zijn vrouw vanuit Nederland de school te helpen door geld in te zamelen.

Zij richtten daarom de stichting Kashi Mandir op en konden verschillende keren geld overmaken naar de school. Leermiddelen, spelmateriaal en schooluniformen werden het eerst gekocht, later kon er zelfs een waterput en waterpomp, een toiletgebouw en de bouw van een nieuwe lokaal van betaald worden.

In  2010 konden er  al 225 kinderen naar school. Kinderen, die anders geen onderwijs gekregen zouden hebben.

In en rondom het dorp krijgen helaas ongeveer 70 kinderen nog steeds geen enkel onderwijs, dat is bijna een kwart van alle kinderen daar.

 Bezoek aan Kamp Westerbork 

Op vrijdag 24 juni hebben we een bezoek gebracht aan Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Ook dit keer ging de taalklas mee. Tijdens het bezoek kregen de leerlingen een film te zien die het leven van een heel normaal Joods gezin uit Emmen beschreef. Het was de familie Kropveld, bestaande uit een vader, moeder en twee kinderen. Deze familie leefde heel gewoon, hun dagelijkse bezigheden bestonden uit werken, huishouden doen, naar school en sporten. Allemaal heel gewoon. Het enige wat anders was, was dat ze Joods waren. Dit was voor de Duitsers de reden om hun op te pakken en via Kamp Westerbork af te voeren naar concentratiekamp Auschwitz waar ze in oktober 1942 om het leven werden gebracht. Alleen om het feit dat ze Joods waren.

Ook werd er nog een indrukwekkende film vertoond van een meneer die de oorlog heeft overleefd. Wat ons erg raakte in zijn verhaal was het feit dat hij er later niet meer over mocht praten over de verschrikkingen die hij had meegemaakt, hij had het immers overleefd.
Na de film gingen we het museum waar aan de hand van  vragen en opdrachten nog een duidelijker beeld werd geschetst van het leven in de Tweede Wereldoorlog.

Na een heel eind wandelen, wat veel gezucht en geklaag bij de leerlingen teweeg bracht, kwamen we aan op het voormalig kampterrein. Door een tweetal begeleiders werd in vogelvlucht verteld hoe de mensen hier moesten (over)leven. Zo hebben we het stuk spoor gezien wat een onderdeel was van het traject waarover de mensen in veewagons werden vervoerd naar de diverse concentratiekampen.

108.000 mensen zijn vanaf Westerbork afgevoerd en slechts 6000 mensen hebben het overleefd. Als laatst hebben we het monument gezien bestaande uit 102.000 steentjes, deze staan symbool voor alle mensen die vanuit Westerbork zijn gedeporteerd. Een hele indrukwekkende dag wat ons nog weer doet beseffen wat het betekent om in vrijheid te mogen leven.


 Sponsorzwemmen voor Kashi mandir
Als  afsluiting van het project 2010-2011 werd op vrijdagmiddag 8 juli het sponsorzwemmen gehouden. De kinderen hadden sponsors gezocht voor een kwartier lang zwemmen voor het  onderwijsproject in India van de stichting Kashi Mandir.

De bijeen gezwommen gelden willen de mensen van deze stichting gebruiken voor de aanschaf van fietsen zodat ook kinderen uit afgelegen gebieden de school kunnen bezoeken. 'Zwemmen voor Fietsen'dus.

De kinderen hebben enthousiast en met flinke inzet gezwommen onder het toeziend oog van veel ouders. Het resultaat aan het eind van de middag mocht er zijn. Dokter Kleve kon meneer Hoogeveen van Kashi Mandir een cheque aanbieden van maar liefst 1500 euro.