Het jaar 2011 staat in het teken van "Zonder onderwijs geen
toekomst".
Dag
van het respect
Op 11 november 2010
was het begin van het nieuwe project voor 2011 "Zonder onderwijs
geen toekomst". In verband met zeer slechte weersomstandigheden
werden er nu geen gedichten voorgedragen bij het beeld "De Duif"
maar in De Badde. Er werden een aantal gedichten voorgedragen
door leerlingen van basisschool PCB "De Bentetop"en OBS "
't Koppel". Ook was er een indrukwekkend verhaal verteld door
meester Grummel en een lid van het Kleve-project droeg ook een
gedicht voor.
IJsbrekerdag
Op 22 werd het project officieel geopend met de
"IJsbrekerdag". Tijdens deze middag kunnen de leerlingen van groep acht van de
beide basisscholen aan elkaar wennen en kennismaken met het
thema. Dit gebeurt door verschillende spellen. Onderdeel van de
middag was ook het spel "Petje op Petje af", bekend van het
sportprogramma van Wilfred de Jong. De vele vragen hadden
allen te maken met het onderwijs in de diverse landen over de
gehele wereld. De kinderen waren echte kanjers, er bleven maar
liefst acht winnaars over !
Daarna gingen we het ON(der) WIJS
GOED spel, spelen. een spel waarin de kinderen in
estafettevorm kaartjes met daarop een begrip uit het onderwijs
afkomstig uit een bepaald land in de juiste mand moesten gooien.
Ook was er het vertrouwenspel, een spel waarbij een leerling een
andere, geblinddoekte leerling over een parcours moet leiden. De
spellen werden fanatiek gespeeld en het doel van deze middag-
het ijs te breken tussen de leerlingen van de twee basisscholen-
is ruimschoots gehaald. In het begin waren er nog grote ruimtes
op de tribunes, er was een duidelijk scheiding tussen de twee
scholen, aan het eind hingen ze tegen elkaar aan op de tribune.
Op naar paasontbijt op 21 april.
Paasontbijt
Op donderdag 21 April ochtend was door het Kleve
Comite een Paasontbijt georganiseerd in De Badde voor de groepen
8 van PCB de Bentetop en OSB 't Koppel. Naast de groep 8
leerlingen schoven ook de leden van het Kleve Comite, de
Taalklas, leraren van de scholen, en vrijwilligers van het SKW
aan tafel.
Nadat iedereen gezellig samen een paar broodjes met
wat drinken en een eitje verwerkt hadden werd er voor de
Taalklas en leerlingen een kleine pauze ingelast op het plein.
In de tussentijd werden binnen de tafels even snel opgeruimd. Na
de pauze werd de taalklas aan 11 tafels verdeeld.
Aan elke
tafel zaten 1 of 2 leerlingen van de taalklas. De leerlingen
werden in groepjes van 4 en 5 verdeeld en bij elk groepje waren
1 of 2 begeleiders. Deze groepjes kregen bij elke tafel 10
minuten om te luisteren en vragen te stellen aan de leerlingen
van de taalklas.
Zo konden de leerlingen meer te weten komen
over hoe het leven en de leefomstandigheden van de leerlingen
van de taalklas in de diverse landen was .
De "Nieuw
Weerdinger " kinderen waren allemaal heel enthousiast en de
taalklas was dan ook zeer gedreven aan het vertelen hoe het in
hun land was. Onderwerpen over school, het land, de staatsvorm
en ook over leuke jongens en meisjes werden dan ook uitvoerig
besproken. De leerlingen van de taalklas hadden ook allemaal een
mooie collage gemaakt om hun verhaal duidelijker te maken.
In de taalklas
zitten leerlingen uit de landen Iran, Sri-Lanka, Macedonie, Armenie, Afghanistan, Duitsland, Kazachstan, Oekraine, Litouwen,
Irak en Egypte. Er zijn duidelijk veel dingen gelijk maar ook
heel verschillend tussen deze landen en Nederland.
Gastspreker
In twee bijeenkomsten hebben de kinderen uit de groepen 8 van 't
Koppel en de Bentetop gehoord over het onderwijs in
verschillende landen. Bij het Paasontbijt kwamen kinderen uit
de internationale Taalklas vertellen over het land waar zij
vandaan komen. Op dinsdagmorgen 10 mei kwam meneer Rutger
Hoogeveen hun vertellen over de school Kashi Mandir in India.
In India is het niet
vanzelfsprekend dat kinderen naar school gaan. Kinderen uit de
laagste kasten, uit de onderste lagen van de bevolking, moeten
hun ouders helpen om in het levensonderhoud te voorzien. Geld om
naar school te kunnen is er niet . Meneer Hoogeveen vertelde de
kinderen dat hij bij een rondreis door India per toeval in
contact kwam met meneer Prabhat.
Hij is de oprichter van een
schooltje in het plattelandsdorpje Oud-Khajuraho. Prabhat moest
zijn eigen schoolopleiding verdienen door te werken. Zijn vader
overleed toen hij twee jaar was. Met veel moeite had hij dus
kunnen studeren en gezien hoe belangrijk dat was.
Zijn ideaal
was om dan ook arme kinderen de kans te geven naar school te
kunnen. Hij richtte daarom de school Kashi Mandir op en ging er
als vrijwilliger werken (om geld te verdienen gaf hij 's avonds
prive-les aan rijkere kinderen).
In 2005, bij de
eerste keer dat Rutger Hoogeveen en zijn vrouw het schooltje
bezochten gingen er al 110 kinderen naar school; in de kleine
ruimte kon 's morgens de ene helft les krijgen en 's middags de
andere helft. Van alle kinderen had Prabhat de ouders weten te
overtuigen dat het belangrijk was dat ze naar school gingen. Om
leermiddelen te kunnen kopen en om het gebouw op te kunnen
knappen was geld nodig.
Na hun eerste bezoek besloten meneer
Hoogeveen en zijn vrouw vanuit Nederland de school te helpen
door geld in te zamelen.
Zij richtten daarom de stichting Kashi Mandir op en konden verschillende keren geld overmaken naar de
school. Leermiddelen, spelmateriaal en schooluniformen werden
het eerst gekocht, later kon er zelfs een waterput en waterpomp, een
toiletgebouw en de bouw van een nieuwe lokaal van betaald
worden.
In 2010 konden er al 225 kinderen naar school.
Kinderen, die anders geen onderwijs gekregen zouden hebben.
In
en rondom het dorp krijgen helaas ongeveer 70 kinderen nog
steeds geen enkel onderwijs, dat is bijna een kwart van alle
kinderen daar.
Bezoek
aan Kamp Westerbork
Op vrijdag 24 juni hebben we een bezoek gebracht aan
Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Ook dit keer ging de
taalklas mee. Tijdens het bezoek kregen de leerlingen een film
te zien die het leven van een heel normaal Joods gezin uit Emmen
beschreef. Het was de familie Kropveld, bestaande uit een vader,
moeder en twee kinderen. Deze familie leefde heel gewoon, hun
dagelijkse bezigheden bestonden uit werken, huishouden doen,
naar school en sporten. Allemaal heel gewoon. Het enige wat
anders was, was dat ze Joods waren. Dit was voor de Duitsers de
reden om hun op te pakken en via Kamp Westerbork af te voeren
naar concentratiekamp Auschwitz waar ze in oktober 1942 om het
leven werden gebracht. Alleen om het feit dat ze Joods waren.
Ook werd er nog een indrukwekkende film vertoond van een meneer
die de oorlog heeft overleefd. Wat ons erg raakte in zijn
verhaal was het feit dat hij er later niet meer over mocht
praten over de verschrikkingen die hij had meegemaakt, hij had
het immers overleefd.
Na de film gingen we het museum waar aan de hand van vragen en
opdrachten nog een duidelijker beeld werd geschetst van het
leven in de Tweede Wereldoorlog.
Na een heel eind wandelen, wat veel gezucht en geklaag bij de
leerlingen teweeg bracht, kwamen we aan op het voormalig
kampterrein. Door een tweetal begeleiders werd in vogelvlucht
verteld hoe de mensen hier moesten (over)leven. Zo hebben we het
stuk spoor gezien wat een onderdeel was van het traject waarover
de mensen in veewagons werden vervoerd naar de diverse
concentratiekampen.
108.000 mensen zijn vanaf Westerbork afgevoerd en slechts 6000
mensen hebben het overleefd. Als laatst hebben we het monument
gezien bestaande uit 102.000 steentjes, deze staan symbool voor
alle mensen die vanuit Westerbork zijn gedeporteerd. Een hele
indrukwekkende dag wat ons nog weer doet beseffen wat het
betekent om in vrijheid te mogen leven.
Sponsorzwemmen
voor Kashi mandir
Als afsluiting van het project 2010-2011 werd op
vrijdagmiddag 8 juli het sponsorzwemmen gehouden. De kinderen
hadden sponsors gezocht voor een kwartier lang zwemmen voor het
onderwijsproject in India van de stichting Kashi Mandir.
De bijeen gezwommen gelden willen de mensen van deze stichting
gebruiken voor de aanschaf van fietsen zodat ook kinderen uit
afgelegen gebieden de school kunnen bezoeken. 'Zwemmen voor
Fietsen'dus.
De kinderen hebben enthousiast en met flinke inzet gezwommen
onder het toeziend oog van veel ouders. Het resultaat aan het
eind van de middag mocht er zijn. Dokter Kleve kon meneer
Hoogeveen van Kashi Mandir een cheque aanbieden van maar liefst
1500 euro. |