Dag  van respect    9 november 2018

Respect is een belangrijke leidraad binnen het Kleve project. Welk onderwerp we ook hanteren, respect komt daar altijd weer in terug.

De dag van respect is de start van het Kleve project met de groepen 8 van het schooljaar 2017/2018 van PCB De Bentetop en OBS 't Koppel.

Samen met de leerkrachten en het Kleve comite, komen de leerlingen voor de eerste aanzet van het nieuwe project bij elkaar bij de Vredesduif.  Het beeld dat midden in het dorp staat. Het beeld is gemaakt tijdens het project in 2005 en is naderhand in brons gegoten.
 
Het was destijds zestig jaar geleden, dat de tweede wereldoorlog eindigde,waarin miljoenen mensen omkwamen. Er is toen veel verwoest, kapot gemaakt: Huizen, dorpen maar ook mensen! Door angst, verdriet, boosheid en verlies.

Na het welkomstwoord van Dhr. Kleve volgen er meerdere gedichten en verhalen.
 
IJsbrekerdag   
16 januari 201

Na de start van het Kleve project op de 'Dag van Respect', is het de tweede keer dat de groepen 8 van de Bentetop en 't Koppel bij elkaar komen. Het ijs breken hoeft niet echt vandaag, want het is een gezellige sfeer in de sporthal.

Roelof doet het welkomstwoord. Hij benoemd nog even de voorlichtingsavond (maandag 15 januari jl.) over de reis naar Buchenwald. Daarna legt Lies de bedoeling van deze middag uit. We beginnen met het spel Petje op, Petje af. Er worden vragen gesteld en de kinderen moeten bij elke vraag uit twee antwoorden de juiste kiezen. Jarno en Frederique blijven uiteindelijk met z'n tweeen over. Maar hebben telkens allebei de antwoorden goed.... Na een hele reeks vragen, kiest Jarno als enige het goede antwoord en wordt de uiteindelijke winnaar.

1 groep gaat aan de slag met 'het vertrouwen-spel'. Hierbij worden koppels gemaakt: een leerling van de Bentetop moet een geblinddoekte leerling van 't Koppel over een hindernisbaan leiden - hierbij moet de geblinddoekte helemaal op zijn begeleider vertrouwen. Na enige tijd wisselen de koppels. De andere kinderen doet 'het estafette spel. We hebben mandjes met elk een eigen onderwerp nl. Joden, Politieke gevangenen, kamp Buchenwald en zigeuners.

De kinderen krijgen per groep een stapel kaartjes met teksten, die te maken hebben met een van deze vier onderwerpen. In estafettevorm moeten ze de kaartjes in het juiste mandje doen.

De drie groepen die de meeste juiste antwoorden:

1. Groep 1 Geel: Jeffry, Joey, Mariko en Nathanael (34 punten)
2. Groep 2 Geel: Nienke, Ricardo, Killian en Aurora (31 punten)
3. Groep 1 Rood: Silke, Isabel, Nienke B. en Evelien (27 punten)


 
 Bezoek aan Interschool te Ter Apel
20 februari 2018

Vanmiddag brengen we een bezoek aan de Interschool, basisschool voor anderstaligen, op het COA (CentraalOpvang Asielzoekers) terrein in Ter Apel.

Op het COA terrein wonen vluchtelingen en uitgeprocedeerde asielzoekers. Hun kinderen gaan naar deze school. Sommigen blijven langere tijd op het COA terrein, maar er zijn ook kinderen die na een paar dagen alweer moeten verhuizen naar een andere plek. Ook zitten er geadopteerde kinderen en kinderen van statushouders op deze school. Zij mogen in Nederland blijven en wonen in de omliggende dorpen

Op de school zitten kinderen van 4 t/m 13 jaar, met soms wel 40 verschillende nationaliteiten. Ieder jaar zijn er rond de 400 leerlingen. Elke dag wisselt het aantal. De Interschool biedt een veilige, kansrijke en bovenal wereldse leeromgeving, waarin leerlingen de mogelijkheid krijgen weer te ontdekken dat ze er toe doen.

We worden hartelijk ontvangen door een aantal juffen. Juf Anita (directrice en 7 jaar werkzaam op de Interschool) praat in het Afghaans tegen ons. Wat zegt ze toch allemaal? Terwijl ze tegen ons praat gebruikt ze vooral ook gebaren om ons duidelijk te maken wat ze bedoelt. Lichaamstaal: heel belangrijk bij het communiceren met de kinderen die op deze school zitten. Lees hier het hele verslag.
 

Paasontbijt   
29 maart 2018

We gaan over acht weken naar voormalig concentratiekamp Buchenwald, waar onze gastspreker van deze morgen, de heer Ernst Verduin, in de oorlog als Joodse gevangene heeft vastgezeten. Samen met de heer Sipke Witteveen van kamp Westerbork gaat hij zijn verhaal aan ons vertellen.

Na een heerlijk ontbijt en mooie woorden van juf Elma, biedt Dhr. v/d Scheer van de Rabobank namens de stimuleringsfonds een cheque aan t.w.v. 1500,00 euro. We zijn erg blij met deze gift.

Ook zijn twee oud-leerlingen aanwezig. Zij zijn zes jaar geleden, toen ze in groep 8 zaten, ook mee geweest naar Buchenwald. Ferdy en Mandy vertellen het een en ander over deze reis. Aan de hand van een presentatie, vertellen ze op een mooie, duidelijke manier wat ze allemaal gezien hebben en hoe bijzonder dat het was. Zo krijgt groep 8 een goed beeld hoe Ferdy en Mandy het ervaren hebben en wat zij zelf straks te zien krijgen.

Onderstaand het verhaal van dhr. ernst verduin (90 jaar) hij vertelt wat hij heeft meegemaakt voor en tijdens de oorlog.

Ernst is geboren op 11 juni 1927. De fam. Verduin woont in Amsterdam. Vader Abraham, moeder Anna, Ernst en Wanda (oudere zus). Abraham en Anna zijn Joods, maar doen niets aan het geloof. Ze zijn geen lid meer van een Joodse kerk. Ernst wordt ook niet besneden, hetgeen gebruikelijk is in de Joodse gemeenschap. Dit laatste red zijn leven als hij later in concentratiekamp Buchenwald zit. Tijdens de lagere schoolperiode is er al onrust in Duitsland tegenover Joden, maar daar merkt de familie Verduin op dat moment nog niets van. In 1933 werden Duitse werkkampen langs de Nederlandse grens, concentratiekampen. Hier zaten politieke tegenstanders van Hitler gevangen.

Het is 1935 - vijf jaar voordat de tweede Wereldoorlog begint. Ze verhuizen naar Bussum. Hier worden Ernst en zijn zus uitgescholden voor 'vuile Jood'. Dit is de eerste keer dat Ernst bewust iets hoort over Joden.

1942 - Joden mogen niet meer in parken, bioscopen en bibliotheken komen en Joodse kinderen mogen niet meer naar een gewone school. Ernst en zijn familie moeten een ster dragen omdat ze op de lijst van Joden staan. Deze ster moeten ze zelf kopen van textielbonnen. Iedereen vanaf 7 jaar moet ook een persoonsbewijs bij zich dragen. Bij Joden staat er een grote J op.

14 Januari 1943 - De fam. Verduin wordt gedwongen om in een Getto in Amsterdam te wonen. In de Getto's wonen alleen Joden, zodat ze gemakkelijk opgepakt kunnen worden door de Duitsers.

Een week voordat de familie Verduin wil gaan onderduiken, vindt er een Razzia plaats. Op het moment dat Duitse soldaten hun huis binnenkomen zit Ernst huiswerk te maken. Ze worden opgepakt en meegenomen. 'Het voelde alsof de grond onder m'n voeten werd weggeslagen' vertelt de heer Verduin.

De 15-jarige Ernst wordt met zijn familie naar kamp Vught gebracht. Ernst is een slim, brutaal jongetje en leert hier hoe hij zich moet gedragen tegenover de kampbewaking. Ernst wordt erg ziek. Als zijn vader overgeplaatst wordt naar Venlo en afscheid neemt van zijn zoon, vertellen ze hem dat hij het niet gaat redden. Wonder boven wonder komt hij er bovenop. Ernst en zijn zus Wanda worden overgeplaatst naar kamp Westerbork. Daar verblijven ze maar heel kort, om daarna met de trein naar Auschwitz in Polen te gaan. De treinreis duurt ongeveer 3 dagen.

Ernst had in kamp Vught al gehoord over 'de twee rijen', die er bij aankomst gevormd moeten worden. Hij weet dat de ene rij naar het werkkamp gaat en de andere rechtstreeks naar de gaskamers. Hij staat in de 'verkeerde' rij en probeert over te lopen, maar wordt tegengehouden. Ernst doet nog een poging......  Lees hier verder het hele verhaal.

 Sponsorzwemmen voor Gedenkstatte Buchenwald  
18 mei 2018

 Bezoek Buchenwald    
28 - 29- 30  mei 2018