Dag van respect
10 november 2016
Respect is een belangrijke leidraad binnen het Kleve project.
Welk onderwerp we ook hanteren, respect komt daar altijd weer in
terug.
De dag van respect is de start van het Kleve project met de
groepen 8 van het schooljaar 2016/2017 van PCB De Bentetop en
OBS 't Koppel.
Samen met de leerkrachten en het Kleve comite, komen de
leerlingen voor de eerste aanzet van het nieuwe project bij
elkaar bij de Vredesduif.
Het beeld dat midden in het dorp staat.
Het beeld is gemaakt tijdens het project in 2005 en is naderhand
in brons gegoten.
Het was destijds zestig jaar geleden, dat de tweede wereldoorlog
eindigde,waarin miljoenen mensen omkwamen. Er is toen veel
verwoest, kapot gemaakt: Huizen, dorpen maar ook mensen! Door
angst, verdriet, boosheid en verlies.
Na het welkomstwoord van Dhr. Kleve volgen er meerdere gedichten
en verhalen.
IJsbrekerdag
17 januari 2017
Na de start van
het Kleve project op 'De Dag van Respect' van 10 november
2016, was het dinsdag 17 januari j.l. de tweede keer dat de
groepen 8 van de Bentetop en 't Koppel elkaar ontmoetten.
De IJsbrekerdag' is niet alleen bedoeld om 'het ijs
te breken' tussen de leerlingen , om elkaar wat
beter te leren kennen, maar ook om kennis te maken
met het thema van dit schooljaar: 'Vrijheid heel
gewoon?'
Na een
welkomstwoordje begonnen we dit jaar direct met het
vertrouwensspel en het estafettespel.
Een groep ging aan de slag met 'het vertrouwen,
spel. Hierbij werden koppels gemaakt : een leerling
van de Bentetop moet een geblinddoekte leerling van
't Koppel door het geven van aanwijzingen over een
hindernisbaan leiden , hierbij moet de geblinddoekte
helemaal op zijn begeleider vertrouwen kunnen,
anders gaat het bij het nemen van de hindernissen
niet goed. Na enige tijd wisselen de koppels.
De andere groep doet 'het estafette spel'. Hierbij
zijn er 5 thema's : Joden, Roma's/Sinti, Homo's,
Politieke gevangenen en Russische krijgsgevangenen .
De leerlingen krijgen 50 woorden / begrippen en
moeten dan zelf bedenken, met elkaar overleggen bij
welk thema dan dat woord / begrip hoort.
Een leuk en
ook leerzaam spel. Als beide groepen klaar zijn,
wordt er gewisseld.
Het is mooi om te zien hoe gemakkelijk het contact
tussen de leerlingen van beide scholen tot stand
komt en hoe actief ze met de verschillende
onderdelen bezig zijn.
Na de
beide spellen krijgt een vertegenwoordiger van
Warchild de gelegenheid om het een en ander over de
werkzaamheden van Warchild te vertellen. De
opbrengst van het sponsorzwemmen op 14 juli a.s.
gaat naar Warchild, een doel, dat nadat we hebben
gehoord wat ze allemaal doen, het geld zeer goed kan
gebruiken.
Bezoek aan Interschool te Ter Apel
14 februari 2017
Vanmiddag brengen
we een bezoek aan de Interschool, basisschool voor
anderstaligen, op het COA (CentraalOpvang
Asielzoekers) terrein in Ter Apel.
Op het COA terrein wonen vluchtelingen en
uitgeprocedeerde asielzoekers. Hun kinderen gaan
naar dezeschool. Sommigen blijven langere tijd op
het COA terrein, maar er zijn ook kinderen die na
een paar dagenalweer moeten verhuizen naar een
andere plek.
Op de school zitten kinderen van 4 t/m 13 jaar met
soms wel 40 verschillende nationaliteiten.
Ieder jaar zijn er rond de 400 leerlingen. Elke dag
wisselt het aantal. Interschool biedt een veilige,
kansrijke enbovenal wereldse leeromgeving waarin
leerlingen de mogelijkheid krijgen om weer te
ontdekken dat ze er toe doen. We worden hartelijk
ontvangen door juf Anita (directrice en 6 jaar
werkzaam op de Interschool), juf Sienie (al 20 jaar
werkzaam op de Interschool), juf Henny en Juf Rozie.
Nadat onze leerlingen en de begeleiders in een kring
zitten, krijgen we uitleg over de school, over de
verschillende leerlingen uit verschillende landen,
over de problemen die dat met zich mee brengt, enz.
Juf Anita praat in het buitenlands tegen ons. ???
Wat zegt ze toch allemaal? Terwijl ze tegen ons
praat gebruikt ze vooral ook gebaren om ons
duidelijk te maken wat ze bedoelt. Lichaamstaal,
heel belangrijk bij het communiceren met de kinderen
die op deze school zitten.
Want hoe moet je iets duidelijk maken, als je
elkaars taal niet spreekt. In een vreemd land,
vreemde mensen, vreemde gewoonten en ook nog die
moeilijke taal, waar ze niets van begrijpen.
Gelukkig hebben ze op deze school allerlei middelen
om met elkaar te kunnen communiceren. Er wordt veel
gebruik gemaakt van kleuren, tekeningen en
pictogrammen. Er wordt muziek gemaakt / gezongen. De
leerlingen doen na wat ze op een film zien, enz.,
enz.
Zo heeft iedere groep een kleur en weet ieder kind
al gauw in welke groep hij of zij zit. Er zitten
maximaal 15 kinderen in een klas. In de paarse groep
zitten 14 kinderen, de rode groep 13 kinderen en in
de blauwe groep 8 kinderen. Ze hebben veel hulp
nodig bij taal, de meeste kinderen gingen niet naar
school in hun eigen land.
Lees
hier verder het
complete verslag.
Actiedag
8 april 2017
Op zaterdag 8 april was het de beurt aan de
leerlingen om de handen uit de mouwen te steken om
de nodige gelden bijeen te brengen.
Met een heerlijk zonnetje en een perfecte
temperatuur werden diverse actie
georganiseerd. Het was op het Beertaplein een
gezellige drukte en werd de sfeer opgehoogd
door de muzikale omlijsting van Harald Lever
Zo werden er bossen tulpen
verkocht, werden er auto's gewassen en was er een
sponsorloop op het plein.
Ook werd er geld ingezameld door de verkoop van
cupcakes, rookworst en erwtensoep.
Actief waren de leerlingen ook met het inzamelen van
lege statiegeldflessen. Er waren zelfs zo veel
flessen ingezameld dat de flesseninname,automaat van
de Jumbo in Ter Apel 's middags defect raakte.
Leerlingen
hebben heerlijke chocolade gemaakt, deze vond zeer
gretig aftrek bij de bezoekers; om half drie waren
ze helemaal uitverkocht.
Ook de
kaartjes makers hebben heel goed hun best gedaan,
vele kaartjes zijn er verkocht.
Ook de "vrij giftenpot" raakte goed gevuld. Aan het
eind van de dag kon er worden geteld. De actie heeft
in totaal ruim 1500 euro opgebracht.
Geweldig
dat de leerlingen dit door hun enthousiasme en inzet
in drie uur hebben klaargespeeld.
Lees
hier
nog meer over de actiedag.
Paaslunch
13
april 2017
Een bijzondere paaslunch dit jaar. We gaan over vier
weken naar Buchenwald, waar onze gastspreker van
vanmorgen, de heer Ernst Verduin, in de oorlog als
Joodse gevangene heeft vastgezeten. Samen met de
heer Sipke Witteveen van kamp Westerbork gaat hij
zijn verhaal aan ons vertellen. Ook zijn drie
oud,leerlingen aanwezig. Zij zijn vijf jaar geleden,
toen ze in groep 8 zaten, ook mee geweest naar Buchenwald. Ferdy, Mandy en Mariel vertellen het een
en ander over deze reis. De acht uur durende busreis
viel erg mee , het was vooral heel gezellig in de
bus, waardoor de tijd snel voorbij ging.
De volgende dag met elkaar naar voormalig
concentratiekamp Buchenwald. Er werd gevraagd om
stil te zijn toen ze het laatste stukje liepen
richting het kamp. Uit respect voor de mensen die
hier omgekomen waren. Ze vertellen over 'de
warmteplaat' bij de ingang van het kamp.
Deze plaat
heeft een temperatuur van 37 graden. Bij de plaat
ligt een bord met daarop de namen van alle landen
waaruit de gevangenen kwamen. De betekenis van de
plaat is dat alle mensen gelijk zijn , we hebben
allemaal een lichaamstemperatuur van 37 graden.
Ongeacht onze afkomst, huidskleur, geloof, ras, enz.
Daarna zijn ze in groepjes het kamp in gegaan, samen
met een begeleider.
Lees
hier
het uitgebreide verslag van de paaslunch in
De Badde
Lees
hier het
verslag met betrekking tot de heer Verduin.
Bezoek Buchenwald
15 , 16 , 17 mei mei
2016
Maandagochtend 15 mei. Om vier uur 's ochtends
wakker geworden met 'het schoolreisjesgevoel' , zo
lang naar deze dagen uitgekeken!
Ondanks dat alles al maanden uitgebreid overdacht is
en verschillende keren besproken, is het toch wel
een beetje spannend, je weet immers maar nooit hoe
't uit zal pakken. Om kwart voor zes stond bij de Badde de bus van Drenthe Tours klaar, met chauffeur
Eelke en een lading eten, drinken, chips, snoep,
fruit, enz., waar je een wereldreis mee zou kunnen
maken!
Nadat alle tassen onderin de bus waren gepropt en
iedereen was ingestapt, werd er geteld om te kijken
of we er allemaal wel waren. Dit ritueel heeft zich
de rest van de dagen diverse keren herhaald, je
moet er toch niet aan denken dat je iemand vergeet!
Uitgezwaaid door ouders en verzorgers gingen we
hierna op stap. We waren nog maar net over de grens,
of er werd door een enkeling 'we zijn er bijna'gezongen, maar veel bijval kreeg hij niet, iedereen
had wel in de gaten dat t een lange rit zou worden.
Na een aantal (plas,) pauzes kwamen we om 3 uur 's
middags aan bij de jeugdherberg vlakbij kamp Buchenwald.
De slaapkamers werden opgezocht, de bedden
opgemaakt. De tassen werden in een hoek gegooid en
toen: naar buiten, wat voetballen of gewoon wat
rondhangen in het speeltuintje bij de schommel en de
glijbaan.
Na het avondeten hebben we een fotospel gedaan,
waarbij iedereen van een jeugdfoto van de andere
leerlingen en de begeleiders moest raden wie er op
die foto stond. Daarna weer naar buiten om in het,
inmiddels al wat donkere, bos rond de jeugdherberg
nog een spel te doen. Om half elf ging iedereen
'plat', de lange dag had z'n tol gevraagd.
Dinsdag 16 mei. De dag van het bezoek aan het
kamp. Maar eerst werd er bij het ontbijt uit volle
borst 'lang zal ze leven' gezongen voor juf Goedknegt,
ze was jarig vandaag! Onderweg naar het kamp toe,
langzaam rijdend over de 'Blutstrasse',
werd een en ander verteld over de
ontstaansgeschiedenis van het kamp, de aanleiding
om het op te richten, de eerste gevangenen, het
zware werk dat ze moesten doen, de ellende waaraan
ze werden blootgesteld.
Bij het perron waar in de laatste jaren van de
oorlog de treinen met gevangenen aan kwamen, werd
even stil gestaan en geprobeerd uit te leggen hoe de
situatie toen geweest moet zijn. Nadat we op de
parkeerplaats uit de bus waren gestapt, zijn we met
elkaar eerst naar 'de Steengroeve' gelopen.
Om de kinderen (een beetje) te laten ervaren hoe het
geweest moet zijn om daar te moeten werken, hebben
we ze een paar keer met stenen in de handen de
groeve op en af laten rennen. Hierna liepen we langs
het prikkeldraad van de omheining van het kamp.
Via de 'Caracho,weg', de weg waarlangs de gevangenen
vanaf het station naar het kamp werden gedreven,
gingen we naar de hoofdpoort. Boven de ingang staat
de klok stil op kwart over drie, het tijdstip van
de bevrijding van het kamp op 11 april 1945.
Bij de hoofdpoort namen we een kijkje in 'de Bunker', het cellencomplex van het kamp. Het maakte veel
indruk op iedereen. Daarna verder naar 'de
berenkuil', het crematorium, het desinfectiegebouw,
langs de plaatsen waar de verschillende barakken
hebben gestaan, o.a. 'de Jodenbarak' en de barak van
de Sinti en Roma.
Op alle plekken werd door de begeleiding uitleg
gegeven over wat er daar gebeurd was. We eindigden
bij 'de Warmteplaat', met daarop de namen van de 18
landen, waarvan inwoners in het kamp gevangen hebben
gezeten. De plaat heeft een constante temperatuur
van 37 graden en wijst ons erop dat, hoe
verschillend mensen ook kunnen zijn qua huidskleur,
ras, geloofsovertuiging, enz., we eigenlijk allemaal
gelijk zijn.
Klik
hier voor het
volledige en uitgebreide verslag van
het bezoek aan kamp Buchenwald.
Sponsorzwemmen voor
Warchild
14 juli
2017
Verslag van het sponsorzwemmen voor War Child volgt binnenkort.
|