Op 10 november 2011
was het begin van het nieuwe project in het schooljaar 2011-2012 "
Vrijheid, heel gewoon ?". De weergoden waren ons gunstig
gestemd, we hebben de aftrap van een nieuw project bij het
standbeeld van "De Duif" kunnen houden . Er werden gedicht voorgedragen
door leerlingen van basisschool OBS "
't Koppel". Leerlingen van PCB De Bentetop hadden een rap
gemaakt. Juf Hemmen droeg het in het Gronings geschreven gedicht
"Grode Broene Ogen" voor. Janet Postmus heeft namens het Kleve-project
het lied" morgen zal er vrede zijn" voorgedragen. Op de foto's
leerlingen van beide scholen bij het beeld van "De Duif".
IJsbrekerdag
Op dinsdag 21 februari krijgt het project een vervolg met de
"IJsbrekerdag" in sporthal "De Mondenhal" in Nieuw-Weerdinge.
Ter voorbereiding op de reis
kregen de oudste kinderen van beide basisscholen allerlei vragen
over Buchenwald. In het Petje op, petje af-spel moest uit twee
mogelijke antwoorden de goede gekozen worden. Bij het
estafettespel moesten de leerlingen nadenken welke kaarten met
stellingen, bij welke groep gevangenen uit Buchenwald horen.
Vervolgens moesten ze de kaarten rennend naar de overkant
brengen naar de manden behorend bij de vijf groepen gevangenen:
Joden, Roma's en Sinti's, politieke gevangenen, homo's en
Russische krijgsgevangen. Na afloop werden de antwoorden
besproken en werden de winnaars bekend gemaakt. Hoe vertrouwd
leerlingen van beide scholen al met elkaar waren, bleek uit de
eendrachtige samenwerking waarmee ze hielpen opruimen aan het
eind van die middag.
Actiedag 31 maart "Hemmeltied"
RTV Drenthe
Het vervolg van het project stond ook volop in het teken van de
reis naar Buchenwald. Op zaterdag 31 maart gingen de kinderen
onder het oog van Radio Drenthes programma "Hemmeltied" de
'leste stuuvers' inzamelen voor de reis. Er zijn rondom De Badde
allerhande activiteiten door de kinderen gehouden om het
reisgeld compleet te krijgen. De kinderen waren in het centrum
op weg met de karretjes van Buurtbeheer om grote plastic zakken
vol flessen te verzamelen. Regelmatig hadden ze de zakken vol en
werd om een nieuwe zak gevraagd. Ondertussen werden de
zelfgebakken cup-cakes langs de deur verkocht. De kinderen waren
erg enthousiast over de medewerking van de bewoners: sommige
mensen hadden al zakken vol flessen klaar gezet, of de stoep vol
flessen gezet.Om tien uur begonnen, tussentijds even een drink-
en broodje knakworst-stop, tegen twaalven geeindigd: met als
pracht resultaat ruim 1.000 euro. 1000 flessen, 75 zakken
cupcakes, 25 auto's gewassen, heel veel eieren en knakworst
verkocht, giften (o.a. de bij Hemmeltied gewonnen prijs van FTC
Toerlust). Conclusie: 'de leste stuuvers' zijn 'echt wel
binnen'.
Paaslunch
Donderdagmorgen 5 april werd er een vervolg aan
het project gegeven dat uiteraard ook in het teken stond van de
voorbereiding op de reis naar Buchenwald. Onder het toeziend oog
van burgemeester Bijl vertelden Bert, Rianne en Janet,
drie oud-leerlingen die in 2003 mee waren geweest naar
Buchenwald, over hun ervaringen. Ze vertelden aan de hand van
meegebrachte foto's hoe de reis geweest was, hoe ze sliepen in
de jeugdherberg en vooral wat ze van het bezoek aan het
concentratiekamp vonden. Aan het eind van hun presentatie konden
de groep 8-ers nog vragen stellen en daarvan werd volop gebruik
gemaakt.
Na de ervaringen over de reis kwam de heer Ernst Verduin
vertellen over zijn ervaringen als gevangene in kamp Buchenwald.
De heer Verduin werd als 13-jarige samen met zijn ouders en
zusje opgepakt omdat zijn ouders van joodse afkomst waren. Na
kampgevangenschappen in Nederland werden ze naar Auschwitz
vervoerd. Van daaruit werd hij later naar Buchenwald
overgebracht.
Meneer Verduin liet een familiefoto zien met zijn
neven en nichten en vertelde dat slechts weinigen van hen de
oorlog hadden overleefd. Een familie die bijna helemaal was
gedood omdat ze van joodse afkomst waren. Waar discriminatie toe
kan leiden'. Dankzij een aantal goede keuzes op de juiste
momenten had Ernst Verduin het geluk gehad het er levend van af
te brengen.
Ondanks alle verschrikkelijke dingen die hij
in de kampen had meegemaakt, ook in Buchenwald, benadrukte de
heer Verduin het leven te vieren. De kinderen drukte hij op het
hart vooral ook te genieten van de reis.
Na een aantal vragen
van de kinderen aan meneer Verduin werd de morgen afgesloten met
een gezamenlijke Paaslunch. Samen met de kinderen en
leerkrachten van beide Nieuw-Weerdinger basisscholen schoven
burgemeester Bijl en de heer Verduin als gasten aan bij de lunch
om nog even na te praten.
Burgemeester Bijl liet vooral zijn
waardering horen over het feit dat een initiatief van dokter Kleve bij zijn 25-jarig jubileum uitgegroeid was tot een project
dat nu voor de 10e keer werd gehouden.
Bezoek kamp
Buchenwald van 25 tot en met 27 april
Woensdag 25 april
4 uur 's ochtends, wakker geworden met 'het
schoolreisjesgevoel', : heel lang naar deze dagen uitgekeken, toch
wel een beetje spannend : alles al maanden uitgebreid overdacht,
maar ja, je weet maar nooit: hoe zal
't uitpakken?
Om 5.45 uur stond bij de Badde een prachtige dubbeldekkerbus
klaar met chauffeur Peter en een lading eten, drinken, chips,
snoep, fruit, enz., waar je een wereldreis mee zou kunnen maken!
Nadat iedereen was ingestapt, werd er geteld, zoals ook de dagen
erop verschillende keren is gebeurd, 'is iedereen er?' en
uitgezwaaid door de ouders en verzorgers, gingen we op reis. We
waren nog maar net Duitsland binnen gereden of er werd al
gezongen: 'we zijn er bijna!'.
Na een aantal plaspauzes kwamen we om 3 uur 's middags aan bij
de jeugdherberg vlakbij kamp Buchenwald. Even erin rondgekeken,
de tassen in de slaapkamers gegooid, de bedden opgemaakt en
toen: naar buiten, voetballen, volleyballen of gewoon wat
rondhangen in het speeltuintje bij de schommels en de glijbaan.
Na het avondeten een fotospel gedaan, waarbij iedereen van een
jeugdfoto van de andere leerlingen en de begeleiders moest raden
wie er op de foto stond. Om 9 uur 's avonds nog een speur- en
puzzeltocht door het ( inmiddels al donkere ) bos rond de
jeugdherberg gedaan en om half elf iedereen 'plat'.
Donderdag 26 april,
de dag van het bezoek aan het kamp.
Onderweg naar het kamp toe, langzaam rijdend over de
'Blutstrasse' werd een en ander verteld over de
ontstaansgeschiedenis van het kamp, de aanleiding om het op te
richten, de eerste gevangenen, het zware werk dat ze moesten
doen , de ellende waaraan ze werden blootgesteld. Bij de
perrons waar in de laatste jaren van de oorlog de treinen met
gevangenen aan kwamen, werd even stil gestaan en geprobeerd uit
te leggen hoe de situatie daar toen was.
Hierna zijn we in kleine groepjes over het kamp gaan wandelen,
elk groepje met twee begeleiders. Onderweg en op de
verschillende plekken, waar nog overblijfselen van het kamp
aanwezig zijn, werd uitleg gegeven, verteld over die plek en
ingegaan op de vele vragen van de leerlingen. Opvallend was de
grote interesse en hoeveel respect ze toonden bij de
rondgang over het kamp.
Na eerst naar de Steengroeve te zijn gelopen en de kinderen (
een beetje ) te hebben laten ervaren hoe het geweest moet zijn
om daar te moeten werken, door ze een paar keer met stenen in de
handen in looppas de groeve op en af te hebben laten rennen,
liepen we langs het prikkeldraad van de omheining van het kamp,
over de Caracho-weg naar de Hoofdpoort met de klok die op kwart
over drie ( het tijdstip van de bevrijding ) stilstaat. Verder
door de Bunker ( het cellencomplex ) naar de dierentuin van de
SS, het crematorium, het desinfectiegebouw ( museum ), langs
de plekken waar barakken van bepaalde groepen gevangenen hebben
gestaan ( Jodenbarak, barak van de Sinti en Roma ).
We eindigden bij 'de Warmteplaat', met daarop de namen van de
landen, waarvan inwoners in het kamp gevangen hebben gezeten. De
plaat heeft een constante temperatuur van 37 graden en wijst ons erop
dat, hoe verschillend mensen ook kunnen zijn qua huidskleur,
ras, geloofsovertuiging, enz., we allemaal eigenlijk gelijk
zijn.
Na op de parkeerplaats wat gegeten te hebben, zijn we te voet
naar 'de Straat der Naties' gelopen, met daarop het Nederlandse
herdenkingsmonument.
Hier werd even stil gestaan bij het feit dat kamp Buchenwald
voor ons allemaal vooral een waarschuwing moet zijn – een
waarschuwing dat we met elkaar moeten proberen het nooit weer
zover te laten komen. Na de kranslegging met daarbij de namen
van alle leerlingen en begeleiders werd op een dwarsfluit 'The Rose' gespeeld : hoe groot de ellende soms ook is, er bloeit
toch altijd wel weer iets moois op. (Klik
hier
voor filmfragment van 'The Rose')
Hierna naar het centrum van Weimar, wat rondgeslenterd, een
heerlijk ijsje van meester van der Laan gekregen ( jarig!) en
geprobeerd de 10,00 euro zakgeld uit te geven.
Na het avondeten konden de leerlingen ( en begeleiders ) hun
gevoelens, hun gedachten, hun ervaringen over het bezoek aan het
kamp kwijt, door te tekenen, te schilderen of gedichten te
maken. Het resultaat hiervan is 4 mei na de stille tocht te zien
geweest in de Badde.
De heer Verduin, de oud-gevangene die bij de Paaslunch aanwezig
was, heeft ons gezegd dat het goed is stil te staan bij wat
gebeurd is in het kamp, dat we met elkaar moeten proberen er een
betere wereld van te maken, zodat dit nooit weer gebeurt, maar
dat we vooral ook veel plezier met elkaar moeten maken en dat is
de rest van de avond zeker gebeurd - iedereen heeft zich tijdens
de Karaoke uitgeleefd!
Vrijdag 27 april
, weer naar huis.
Om 10 uur vertrokken. Na de middag de MacDonald in Rheine
financieel een heel goede dag bezorgd en om 19.30 uur weer in
Nieuw Weerdinge.
Ik denk dat ik voor iedereen spreek, als ik zeg dat het 'een
geslaagde reis' is geweest.
Sponsorzwemmen
Vrijdagmiddag 6 juli is het 10e Kleve-project
afgesloten in zwembad De Wieke. De laatste activiteit van dit
jaar was het sponsorzwemmen voor Warchild. Het jubileumjaar was
een bijzonder jaar waarin teruggegaan werd naar het allereerste
begin van het Kleve-project.
Net als 10 jaar geleden gingen de
kinderen uit de groepen 8 van de beide Nieuw-Weerdinger
basisscholen op bezoek naar Buchenwald, een concentratiekamp uit
de Tweede Wereldoorlog. Omdat ook nu nog veel mensen in
oorlogsgebieden leven, was de afsluitende inzamelingsactie voor
Warchild, om kinderen in oorlogssituaties te steunen.
De groep 8-ers van 't Koppel en de Bentetop
gingen langs ouders, familie, bekenden en buurtgenoten om hun te
zwemmen baantjes te laten sponsoren.
Mevrouw Petra Pastoor,
vertegenwoordigster van Warchild, had tijdens een gastles
uitgelegd dat voor elke 12 euro één kind in een oorlogsgebied de
mogelijkheid geboden kon worden naar school te kunnen. Zo
konden de Nieuw-Weerdinger kinderen Warchild helpen de oorlog
uit een kind te halen.
Ruim 40 kinderen en een tweetal 'Kleves' zwommen daarom zo veel mogelijk baantjes om zo veel
mogelijk kinderen weer naar school te kunnen helpen. Voor ruim
200 kinderen werd dit bereikt.
Aan Warchild kon na afloop een
cheque van maar liefst 2500 euro worden aangeboden. Een geweldig
resultaat!
Dank daarvoor aan alle sponsoren, aanmoedigend
publiek en vooral de zwemmers natuurlijk.
|
